Elke maandag komt het handwerkclubje samen in de Wis in Langenboom. Al zo lang, dat ze het niet meer precies weten, maar zeker al 30 jaar. Marij Watervoort heeft al die tijd de coördinatie van het gezellige groepje in handen.
Voor corona hadden ze minstens 15 leden, waaronder soms ook een enkele keer een man. Helaas bestaat het clubje nu nog uit slechts 4 dames: Marij, Leentje, Annie en Gemma. Iedereen mag zelf weten wat ze gaan maken: breien, haken, borduren of welke techniek dan ook. En als ze het niet weten, heeft Marij ideeën genoeg om iets leuks aan te bieden. Op het moment wordt er druk gebreid, want ze helpen de breiclub in Wilbertoord met het verbeteren van het wereldrecord “De langste sjaal” en die moet minstens 8 kilometer zijn. Inmiddels hebben de 4 dames er 128 voltooid.
Voorheen had ook elk kerkdorp van de gemeente Mill een goed opgezette handwerkclub, maar de ene na de andere hield op te bestaan. Dat is jammer, want zo’n groepje heeft niet alleen een hele belangrijke sociale functie, maar het waarborgt ook het voortbestaan van sommige traditionele handwerktechnieken. Zo is Leentje een expert in het borduren en ze toont een prachtig Hardanger kunstwerk, een complexe manier van borduren, waarbij minuscule stukjes van het borduurstramien worden weggeknipt, zodat het op kant lijkt. Ze komt uit een creatieve familie. De jongens kregen vroeger een brommer en de meisjes een naaimachine. Voor haar is het handwerken een bezigheid, waar ze energie van krijgt. “Anders val ik in sloap”, zegt ze lachend.
Marij en Annie zijn druk bezig met het breien van een das voor het wereldrecord. Marij is altijd met textiel bezig geweest, maar daarnaast doet ze aan manden vlechten, een ambacht dat ze regelmatig in het Boerenbondmuseum in Gemert uitoefent. Ook heeft ze ooit in Brugge een cursus kantklossen gevolgd. Ze draagt een prachtig vest gemaakt van de gehaakte welbekende Granny Squares, weer helemaal terug van lang weggeweest.
Annie breit ijverig door aan haar das, al breekt steeds de draad van het bolletje wol, wat waarschijnlijk al te lang in de voorraadkast ligt. Ze geniet van het handwerkclubje. “Het breekt de dag”, zegt ze.
Terwijl de andere 3 dames de tachtig al gepasseerd zijn, is Gemma nog maar 68 jaar. Ze maakt nog niet zo lang deel uit van het groepje, maar na een intensief werkzaam leven en de zorg voor haar gezin wilde ze na 50 jaar eindelijk weer het breien op gaan pakken. Ze is druk doende met het breien van een winterse jurk voor haar kleindochter volgens een breipatroon uit het boek. Samen met Marij overlegt ze hoe het een en ander aan te pakken. Snel verder, want haar kleindochter vond het maar lang duren.
Werken met de hand, dat zit in je. Dat zie je al vroeg en ook deze dames zijn al vanaf hun jonge jeugd met stofjes, draadjes en wolletjes in de weer. En ze genieten ervan, dat ze het nu op latere leeftijd nog steeds kunnen. Ze zijn het er ook over eens, dat het goed is voor de motoriek van de handen en dat het de hersenen actief houdt.
En verder is het ook nog eens heel gezellig, want er wordt over van alles en nog wat een praatje gemaakt.
Wil je ook lekker creatief bezig zijn, neem dan contact op met Marij Watervoort
