Ik heb zelf nòit nie zòveul mè fietse opgehad. Dè zal wel kamme,onze Vadder waar gènne fietsfanaat en ons Moeder al hellemòl nie.

Voor enkele weken terug ben ik op de koffie geweest bij Stichting Domus aan de Graafseweg in Mill. De familie Geurts van Kessel biedt daar op geheel eigen wijze en met een duidelijke visie, beschermd wonen plekken voor mensen die voor kortere of langere tijd niet in staat zijn om voor zichzelf te zorgen.

Al vele malen had ik het gevraagd maar nu had mijn zoon tot mijn grote verassing ja gezegd op mijn vraag of hij met me op vakantie wilde. Ik wilde hem heel graag uit zijn zelfverkozen isolement halen en ik dacht dat de tijd er rijp voor was.

Begin april heb ik in mijn column geschreven over de noodzaak om te gaan nadenken over de omschakeling naar duurzame energie. In 2050 zou Nederland volledig energieneutraal moeten zijn als we het klimaatakkoord van Parijs willen waarmaken. En dat zullen we wel moeten!

D’n ènne zondag stù de Pèstoer in de belangstelling en de volgende zondag de Moeders. Tusse al die bedrijve deur hè Juliana òk nog is gewònne van SES, mar dè wier òk hòg tijd vur d’n trèner van Juliana.

De politiek roept over eigen regie en participeren. Betekent dat echter ook voldoende oog voor burgers die op eigen kracht iets van de grond proberen te krijgen?