Toen ik nog een jong meisje was, lang, lang geleden, dacht ik dat ik niet zonder muziek kon. Er was ook een tijd dat ik er een bloedhekel aan had en met name als muziek erg hard stond. Mijn muziek keuze is door de jaren heen wat ruimer geworden en dat is niet verkeerd lijkt me zo.
Het Paasweekend werd er een baby rave georganiseerd en mijn zoon en een andere diskjockey draaide muziek op de camping waar dit georganiseerd werd. Ik moest nog even op het internet zoeken wat rave in hemelsnaam betekent en zag dat het een muziekgenre was met pakkende elektronisch of synthesizertunes en pianodeuntjes. Bij dat laatste kon ik me niets voorstellen maar het verontrustte me in ieder geval niet. Rave betekent ook feest en het had een positief karakter. Leuk, gezellig leek me. Het eerste feestje voor o.a. mijn kleindochter met vele hummels en peuters waar eieren geverfd en gezocht werden. Er stond een springkussen en er was een speeltuintje voor het kleine grut. Even waande ik me in de hippie tijd met allemaal alternatieve geklede mensen en waar iedereen elkaar vrolijk omhelsde. Ik dacht aan mijn ‘wilde tijd’, de eerste lp die ik kocht van Jimi Hendriks Experience; Purple Haze en mijn eerste singeltje van de Hollies: Sorry Susan. Een groter contrast kun je niet bedenken lijkt me zo. En dan de lange strookjesrok, gekocht in een boetiek in Eindhoven en laten we het maar niet hebben over mijn figuur. Eens was ik rank en slank en fris en fruitig. Wat voelde ik me hip, een woord dat in 1966 is ontstaan en nu hopeloos is achterhaald. En dan de lange vloeitjes die ik kocht in Amsterdam met de Amerikaanse vlag erop waarin ik keurig mijn shagje draaide. De vrienden in Engeland die dachten dat daar ook wat anders in zat. Maar ik vond het gewoon leuk, hoe bleu was ik toen nog. Dat is er dus wel vanaf hoewel…. Afgelopen week hoorde ik van mijn zoon waar jonge meisjes zich mee bezig houden en filmpjes over maken. Jeetje….dat is toch een ver van mijn bed show.
Heerlijk in mijn tuintje gezeten hoor ik vrolijke buitenlandse muziek waarvan ik niets versta maar die hartstikke gezellig klinkt. Even waan ik me in het buitenland en daar speelt de zon ook een belangrijke rol in mee. Een enkele keer hoor ik de kinderen liedjes zingen in een voor mij vreemde taal en daar geniet ik van. Even later wordt er Nederlands gezongen, dus ze zijn van alle markten thuis. Ik weet nog goed dat mijn oudste zoon, inmiddels ook weer jaren geleden in een flat woonde met voornamelijk Nederlanders van buitenlandse oorsprong. Je moest er niet komen met etenstijd, want het water liep me dan altijd uit de mond zo heerlijk rook het dan. Toch heel anders als Hollandse pot zoals erwtensoep met pannenkoek.
Those were the days, gaat er door me heen. Wat een nostalgie! Nu begin ik echt oud te worden geloof ik. Maar ik geniet het meest van ‘Zagen Zagen wiele wiele wagen, Jan kwam thuis om een boterham te vragen.’ Een oer oud Hollands liedje wat Fenna op de schommel vol overtuiging zong. En het slaapliedje wat ik later voor haar zong: Slaap Fenna slaap, daar buiten loopt een schaap. Waarbij ze het niet naliet, met de ogen al half dicht, bij de tweede regel in te vullen: daar buiten loopt een aap. Dat is pas echt genieten. Sorry Jimi Hendriks en de Hollies, hier kunnen jullie niet tegenop. Maar ik leef nu wel in een andere tijd! Er is een tijd van komen en een tijd van gaan…. En dat is maar goed ook!
Tilly Gerritsma
