Wat een gedoe... Waar kun je je niet overal druk over maken. Het is feitelijk te gênant voor woorden maar ik deel het toch maar even. De boosdoener is Kruidvat maar anderzijds ook de weldoener, hoe mooi is dat!
Een paar weken geleden had mijn moeder wat gekocht bij de drogisterij. Feitelijk is Kruidvat geen drogisterij maar meer een winkeltje: van alles wat. Niet te geloven wat je er allemaal kunt vinden of juist niet omdat er zoveel ligt en verandert ten aanzien van koopwaar. Mijn moeder wilde kijken hoeveel punten ze had gespaard op haar extravoordeelkaart. Er was echter niets te bekennen van punten laat staan van voordeel. Help… alles weg! De verkoopster was ontzettend aardig en ze belde naar het hoofdkantoor en ook daar zette iedereen zijn beste beentje voor om de mevrouw op leeftijd, 89 jaar, van dienst te kunnen zijn. Het was niet direct hersteld maar een paar dagen later was alles in orde. Ha weer punten sparen en extra voordeel dus! De week erop ging ik naar het Kruidvat en o jee, alle punten waren weg! Help! Heeft mijn moeder nu alle punten van mij gekregen? En kon ze daar de pop voordeliger van kopen, weliswaar voor mijn kleinkind, maar van mijn punten! In het weekend, mijn broer en zijn vrouw waren op bezoek bij mijn moeder, werd er nog druk gediscussieerd over de verdwenen punten. Het kon toch niet dat die van mijn kaart, immers een ander nummer, waren afgeschreven. Ik kon op geen ander idee komen en ja je kunt je maar ergens druk over maken. Een gedoe, een gedoe, je wil het niet weten. Maar ik wilde het uiteraard wel weten en gewoon mijn punten terug. Het was dan wel niet van wereldbelang maar wat had men toch gedaan dat het zo… uit de hand was gelopen. Na een paar telefoontjes, ik moest uiteraard beide kaarten in de hand hebben i.v.m. controle van het persoonlijke nummer en de naam, werd het dan toch opgelost. Eerder had ik de klantenkaart van ter Stal in de hand, ook oranje, maar toen raakte de telefoniste van Kruidvat en ik zelf, de weg helemaal kwijt. Nummer klopte niet. Oei! Wat een sufferd, totaal niet gezien dat het een andere kaart was. Uiteindelijk, alle lof voor het hoofdkantoor en de dames van het Kruidvat in de winkel in Mill. Alles werd opgelost. De kaart van mijn moeder was inderdaad gekoppeld aan de mijne, geen idee waarom en hoe dat kan en daar ga ik mijn fantasie ook niet op loslaten. Want een mevrouw op leeftijd ga je niet lastig vallen met zoveel futiliteiten. Eerlijk is eerlijk maar ik heb mijn schrijven als columniste een beetje misbruikt. ‘Je snapt toch wel dat ik hier een mooie column over kan schrijven, dus maak het maar goed dan is het een mooi eind goed verhaal’ kon ik niet na laten te zeggen. En samen hebben we gelachen over zoveel pietluttigheid van de zoekgeraakte punten. En jawel hoor, we kregen ieder 20 punten extra! We kunnen beide gewoon weer verder sparen, ieder op onze eigen extravoordeelkaart. En dat extra, ook daadwerkelijk extra is, hebben we nu van alle kanten mogen meemaken. Extra werk leverde twintig extra punten op en een doosje chocolade dat per post werd opgestuurd. Ik weet eigenlijk niet of extra nu onder de noemer goedmaker valt en dan valt extra weer af. Maar ze hebben wel extra werk met ons gehad en dan is het toch vreselijk aardig dat we zo goed geholpen zijn. Iedereen blij en wij kunnen weer sparen. Wat een gedoe en dat allemaal om verdwenen punten. Te gênant voor woorden en zeker als je hier ook nog een column aan gaat wijden.
Tilly Gerritsma
