Onderweg naar Grave fietsend zag ik opeens het bord: Schopweg. Jeetje, dacht ik, iemand is een schop, een schep of een schup kwijt.
Altijd gedacht dat schup plat Mills was, dus niet. Het is een net woord want het staat gewoon vermeld bij Wikipedia. Of zou een grapjas van een Millenaar dit toegevoegd hebben want ik kan het woord nergens anders vinden, behalve onder de Vlaamse taal. Och ik mag de Belgen erg graag dus dat is wat mij betreft ook prima. Een Vlaamse Millenaar misschien? Mijn moeder is tijdens de oorlog geëvacueerd naar Mol in België. Zou zij de schuldige zijn en geen enkel mens in Mill schup zeggen behalve ik? Of zou schopweg betekenen dat je iets weg moet schoppen. Dus oude ballast dat maar in je hoofd aan het malen is. Oude troep in de schuur, de zolder, de kelder, kortom in of buiten je huis. En moet dit dan naar de schopweg gebracht worden of wordt het daar ook weer weg geschopt? Waarom heet die weg in godsnaam de schopweg? Oh… ik geloof dat ik het weet. Volgens mij was het geen verharde weg, dat zal het zijn. Dus de schop was weg om er wat stenen op te gooien. Of ze hebben met de schop er zand op gegooid om er een weg van te maken. Ik kom er niet uit. Wie het weet mag het me vertellen.
Mijn huis, nou ja mijn…het huis waarin ik woon staat in de straat: Morgenstond. Geweldig! Wie wil er nu niet wonen in morgenstond, want die heeft immers goud in de mond. Al is het een zootje en zou het een troep zijn van jewelste, maakt allemaal niet uit want het is en blijft morgenstond. En daar word je vrolijk van. Als mensen vragen in welke straat ik woon zeg ik ook altijd met veel plezier: Morgenstond! Geen mens die daar niet blij van wordt. Vroeger woonde ik in de Havikstraat. Havik: een middelgrote roofvogel, lees ik wederom op Wikipedia. Een beschermde vogelsoort. Een stille vogel en dat is dan weer mooi meegenomen, hoewel een zangvogel ook niet te versmaden is. Hoofdprooien van een havik in Nederland zijn: postduif, houtduif, gaai en konijn. Ik weet… het is de natuur, maar toen eens in de havikstraat, in onze tuin, een hoop veertjes en botjes te vinden waren vond ik dat niet zo leuk. Had de havik in de havikstraat toegeslagen? Het zou ook een buizerd kunnen zijn. Nee dan morgenstond…heeft goud in de mond. Dat staat er wel niet maar denken we er gewoon lekker bij.
Welke betekenis geven we aan een woord en hoeveel waarde hechten we eraan. Een woord kent meestal vele variabelen. Een huis van steen, een hut, een schuur dat een huis wordt genoemd. Een tent een tijdelijk huis en hoe lang is tijdelijk dan. Een doos op de straat? Een landhuis, een kasteel, een kerk die omgevormd is tot huis zoals ook een schoolgebouw. Voel ik me thuis in mijn huis? En wat is dat dan? Het stenen huis, je huis als lichaam? Het land, de mensen, de regering waarbij je je wel of niet thuis voelt. Ik denk toch dat ik de havik als vrije vogel, een middelgrote roofvogel nog eens laat rondvliegen. Eens kijken of we weer wat meer ruimte krijgen. Weet je hoe belangrijk het is om naast elkaar ook dicht bij elkaar te zijn. Om elkaar eens aan te raken, te knuffelen, er komen dan stofjes vrij die genezend werken. Een klopje op de schouder, een aai over de arm. Het wordt tijd dat het virus en de angst op de schop gaat en we weer wat meer kunnen genieten.
Tilly Gerritsma
