Ze zouden met de fiets komen en dan een paar dagen rondom Mill fietsen. Aangezien mijn schoondochter een niet al te beste fietser is was de rit naar Mill al een hele uitdaging.
Fenna zat in het kinderstoeltje. Ze zong vele liedjes om het weer gunstig te stemmen zodat het niet zou gaan regenen. En als het regende riep ze: We zijn niet van suiker!
Ik had van alles in huis gehaald dan konden ze kiezen wat ze wilde eten. Maar dat was niet de bedoeling. Ze en ook ik had schijnbaar vakantie zodat er naarstig gekeken werd wat er zoal thuis bezorgd kon worden. Dat scheen behoorlijk veel te zijn tot mijn verbazing. Er werden lekkere biertjes gehaald, wijn, iets te snacken zodat we vooral niets te kort kwamen op dat gebied. De dag erna was het gelukkig goed weer maar we mochten niet te ver fietsen want mijn schoondochter had de dag ervoor een blessure opgelopen. Alle wilde plannen gingen van tafel en we hielden het heel dicht bij huis. Er werden broodjes gekocht en er werd een picknickmand ingepakt. Op het mooie nieuwe fietspad langs het kanaal richting Tongelaar, naar een echt kasteel wat Fenna reuze interessant vond. Helaas was het die dag dicht maar we konden wel op het binnenplein zodat Fenna even later blij op het bankje zat onder de perenboom die tegen de muur aangroeide. We luisterden naar het kikkerconcert in de gracht. Het insectenhotel werd bewonderd en de schapen die in de boomgaard grazen. Mijn zoon zag een bordje met: het speelbos, staan. Nooit gezien maar ja aangezien mijn interesse meer gaat naar bankjes en rustplekken is dat ook niet zo verwonderlijk. Dus hub naar het speelbosje was hartstikke leuk bleek te zijn. Een mooi klein stukje bos waar geklommen, geklauterd en geschommeld kan worden. En je kwam uit bij een wei met koeien en ook die werden volop bewonderd. Daarna naar: de bus. Bij de visvijver stond een prachtig bankje zodat we daar mooi konden picknicken. De donkere wolken waren weg zoals ook de enkele regendrup die ons overvallen had. Het zonnetje scheen volop op dus wat wil je nog meer. Na ruim een uur vertrokken we richting de kuilen. Geen mens te zien dus het was heerlijk rustig. Fenna rende richting strand en hing aan de turnstang evenals haar vader. Die ging even later kijken of de crossbaan er nog lag met Fenna in zijn kielzog. Iedereen genoot van de natuur, de rust, die in een stad ver te zoeken is. Hoe simpel kan het zijn om toch heerlijk te kunnen genieten. Daarna naar Langenboom want de doolhof, in de vorm van een tornado, is altijd leuk voor kleine kinderen. Daarna met een omweg naar de nieuwe ijssalon met heel veel soorten smaken ijs, ja wij hebben ook wel wat in een dorp! Er was dan wel geen smurfenijs maar genoeg keus naar ieders zin. De wellnessboot werd in de avond bezocht, er werd een terrasje gepakt en herinneringen opgehaald uit de jeugd.
Na een paar dagen werd de terugtocht weer aangegaan en ik hoorde en zag Fenna vrolijk zingend en zwaaiend vertrekken. ‘Tot volgend jaar?’ zei mijn schoondochter lachend dus het piepkleine rondje Mill had hen erg goed gedaan.
Heerlijk als er visite is, heerlijk als ze weer naar huis zijn en je kunt doen en laten wat je wilt nadat er eerst schoongemaakt en opgeruimd is. De vingerverf bleef halsstarrig in de handdoek zitten die ik zelfs een paar uur gekookt had om het spul eruit te halen. Hoe is het mogelijk dat ze zoiets voor kinderen maken? Wat rest zijn de kleurrijke tekeningen en de herinneringen van een paar prachtige dagen.
Tilly Gerritsma
