Ophef om anti-vaccinatiepreek, lees ik in een artikel van het AD. Gezonde mensen hebben geen vaccinatie of medicijnen nodig, zegt de Drutense pastoor Jos Hermans in zijn preek. Ja daar zeg je zowat. Ik ben het helemaal met hem eens. Als we gezond zijn, echt gezond, hebben we niets nodig.
De conclusie die ik daarbij trek is dat de meeste mensen dus allesbehalve gezond zijn en dat geld uiteraard ook voor mij. Nu neem ik wel geen medicijnen maar wel supplementen, ik let tegenwoordig beter op mijn voeding en bewegen is nog wel een dingetje. Dus werk aan de winkel.
Wat ik geleerd heb afgelopen jaar is om niet alles aan te nemen maar ook niet alles weg te schuiven van wat ik las of me ter ore kwam. Ik heb immers niet voor niets verstand gekregen en moet dat ook inzetten, anders wordt het maar lui. En loop ik als een schaap braaf de kudde achterna en weet ondertussen niet waar naartoe. Ik weet nog goed dat ik ruim vier jaar geleden borstkanker kreeg en besloot om geen chemo meer te doen. Toen ik op controle kwam moest de arts lachen en vertelde dat hij het wel waardeerde dat ik zelf de beslissing nam over mijn leven. ‘Wij denken ook wel eens: het is met een kanon op een mug schieten.’ Blindelings vertrouwen kan dus niet en is in wezen ook logisch. Anders hoeven we onze hersenen niet meer te gebruiken en zou dit fungeren als een automaat die netjes is ingesteld. Door wie of wat is dan weer de vraag maar we hebben niet voor niets onze vrije wil. Hoewel die in het jaar van de vrijheid behoorlijk is ingeperkt. Anderzijds hebben we daardoor ook weer tijd zat, om ons te verdiepen in wat er allemaal gaande is. Het mooie en moeilijke van internet is dat zin en onzin om de eer strijden dus hebben we ons hart en verstand heel hard nodig om de weg niet kwijt te raken.
Het nieuwe jaar, ik heb er eerlijk gezegd wel zin in want er liggen weer talrijke uitdagingen op de loer. Ik heb veel geleerd van de fouten die ik maakte en hoop dat ik niet gelijk de film Groundhog day, nog tig keren terug moet komen omdat ik nog steeds niet begrijp wat de bedoeling is van het leven. Zorgen voor een ander je dienstbaar instellen voor een ander is goed maar als je dat te veel doet vergeet je jezelf. En wat is te veel? De ander heeft dit soms niet in de gaten en jijzelf al helemaal niet.
Ondertussen heb ik me verwend met allerlei boeken waarin ik lees wat ik wel en juist niet moet doen. Het mooie is dat ieder hierin zijn eigen voorkeur heeft dus heb ik mijn hart heel hard nodig, om te kijken wat goed is voor mij. De een gaat voor de Wim Hof methode dus ijskoud. En ergens anders lees ik weer over sauna’s en zweethutten. Maar mediteren staat op nummer een en laat ik dat nu net erg prettig vinden. Heerlijk op mijn eigen manier in mijn eigen bubbel het licht en de liefde omarmen. En als ik dat nu leer mooi naar buiten te brengen, dan kan een ander ook nog heerlijk meegenieten. Hoe mooi is dat.
Ondertussen belt mijn schoondochter op dat zoonlief een flinke scheur in zijn nieuwe jas heeft. Aan een klink blijven hangen. Het leven herhaalt zich wederom. Het ergens aan blijven hangen is ons allen niet vreemd. In gedachte zie ik allerlei kledingstukken voorbijkomen die de ouderdom niet heelhuids gehaald hebben. Och ja, dat hoort bij het leven. We leren het wel... eens!
Tilly Gerritsma, Mill
