In dit voorjaar zou het boek: Zin in het alledaagse, uitgebracht worden. Een van de vele verhalen is van mij afkomstig. Al eerder heeft dit interview in de krant Trouw gestaan. Maar ja de coronaregels hé. Dus wordt de verschijningsdatum naar 21 september verschoven.
Het is de bedoeling dat er in die tijd ook lezingen gehouden worden. Dat er een interactie komt met het publiek over zingeving. Ha, dat is net mijn kostje: Zingeving. Wat is de zin van het leven? Wat is de zin van dit alles waar we ons op dit moment in bevinden? Wat doet dit met ons? Heeft het een bedoeling? Welke rol speel ik hierin of anders gezegd wat zou ik hiervan kunnen leren? En überhaupt waarom krijg ik met zoveel problemen te maken in mijn leven. Heeft dit te maken met karma? Oorzaak en gevolg of simpelweg omdat dit noodzakelijk is om goed van kwaad te leren onderscheiden. Zodat we als mens steeds bewuster gaan worden want ja, wat weten we feitelijk? Om straks, het kan me niet gauw genoeg gaan, in een rustiger vaarwater terecht te komen die liefdevoller zal zijn.
Onlangs zei iemand tegen mij: ‘Stel dat alles altijd goed gaat? Zou dat niet saai worden?’ De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik daar ook weleens aan gedacht heb. Stel dat je als het ware altijd vakantie hebt? In de vakantie ga je leuke dingen doen. Je gaat iets nieuws ontdekken, wilt iets doen wat je nog nooit gedaan of gezien hebt. Ander eten of drinken, Andere mensen ontmoeten, andere culturen. Er valt nog zoveel te zien en te leren.
Onlangs heb ik een boek voor mijn zoon gekocht: Het verborgen leven van bomen. Mijn zoon als natuurliefhebber vindt het geweldig. Hoe communiceren bomen en hoe zorgen ze voor elkaar? En wat te denken van vogels en alle andere dieren. Op welke manier voelen zij elkaar aan.
Ik las dat muziekfrequenties helend zijn. Dat deze van alles kunnen losmaken zoals pijn en verdriet. Maar je ook kunnen verbinden met het licht, dat wat we de hemel noemen. Ik weet nog dat mijn vader op zijn sterfbed prachtige muziek hoorde en aan mijn moeder vroeg of ze dat ook hoorde. Hij was geestelijk al aan het vertrekken en zag allerlei mensen die op hem in de geestelijke wereld aan het wachten waren. Je kunt dit wegduwen als onzin omdat het niet te begrijpen is. Maar ook verwelkomen als mogelijkheid en dat vind ik een geweldige gedachte. Als je de mens ontleed dan bestaan we uit energie, sterrenstof. Hoe zijn we opgebouwd en welke weg hebben we afgelegd om te komen naar dat wat we nu zijn. Hoe mooi zou het zijn als we na deze shift, het verhaal van corona, een ander programma gaan opstarten waarin er meer gelijkheid komt. Dat mensen echt samenwerken en luisteren naar elkaar. Er valt nog zoveel te leren op de eerste plaats over onszelf. Waardoor zijn we geworden wie we nu zijn. En zit er nog meer in het vat, en is dat feitelijk wat we echt zijn?
Ik geniet van mijn kleinkinderen en op hun gezichten en uitdrukkingen kun je van alles aflezen. Hoe mooi is het als we ons meer als een kind gaan gedragen. Een kind die open en spontaan vragen stelt, dingen wil ontdekken, creatief en leergierig is. Een kind dat leert luisteren naar zijn innerlijke stem die contact heeft met Al wat er Is. Dat we onze trots, boosheid en verdriet aan de kant kunnen schuiven. Als iedereen leert zichzelf en de ander te vergeven, dan is ineens alles opgelost. Hoe mooi is dit als ik, als we, dat eens in ons vaandel zouden willen dragen.
Tilly Gerritsma, Mill
