‘Heb een fijne dag’ zie ik op de computer staan als ik hem opgestart heb. Geen idee waar dat zo vandaan komt maar ik ben er dankbaar voor. Het is fijn dat iemand, al is het de computer, me een fijne dag wenst.
Midden in de nacht werd ik wakker en omdat de geest nooit stil staat ging er direct weer van alles door me heen. Aangezien onthouden niet mijn sterkste kant is schrijf ik dan vaak wat woorden op. Er ligt altijd een pen en een notitieblokje op mijn nachtkastje. In de ochtend net na het douchen belt Daan op die zijn zielenroerselen even met me wilt delen. Even later vraagt hij me wat ik gedroomd heb en dan moet ik op het briefje kijken, want ik ben alles kwijt. Vreemd is het dat je vaak heel veel herhalingen moet doorgaan wil het in het systeem terecht komen. Zo afhankelijk ben je van de vertrouwde gewoonte van het oude programma. Dit moet er als het ware uitslijten maar beter is het nog om dit resoluut te verwijderen. Het dient immers nergens meer toe en het is overbodig, Het heeft zijn dienst gedaan. Direct denk ik aan de mondkapjes die ons de mond snoeren en van geen en enerlei waarde dienen. Iedereen weet dat en toch… omdat de regering het beslist heeft, doen we het. Heel bijzonder is dat en als je het niet draagt dan heb je kans dat je daarop aangesproken wordt of vreemde blikken krijgt. Terwijl we allemaal weten dat het nergens toe dient. Heel bijzonder.
Als ik het briefje op mijn nachtkastje pak lees ik aan Daan voor wat ik opgeschreven heb. Het gaat wederom over gedachtenkrachten waar we het al heel vaak over gehad hebben. Wat je denkt creëer je ofwel trek je aan. Dat doe je allemaal zelf niemand anders doet dit voor je. ‘Ik geloof dat ik gezond ben, ik zie me zelf langs jou huppelen’ zeg ik tegen Daan. Wetende dat ik nauwelijks een stukje kan lopen maar positief denken is belangrijk. Daan houdt van verre wandelingen in de bossen en hoe mooi zou het zijn als ik weer eens met hem mee zou kunnen wandelen. Nu ik toch eenmaal op het goede spoor zit geloof ik ook, nee sterker ik weet, dat ieder mens gezond kan nadenken. Dat voorbij de angst, de dualiteit het antwoord ligt wat we als mens nodig hebben. Gelukkig zie ik dat er steeds meer dokters, wetenschappers, juristen en ga zo maar door aan de bel trekken. Zelfs een enkele journalist sluit zich hierbij aan en politieagenten komen in gewetensnood dat ze burgers die vreedzaam protesteren, moeten molesteren. Twintig maart is er een wereldwijde manifestatie van mensen die bezorgd zijn om wat er nu gaande is. Ik weet dat het uiteindelijk goed komt. Maar uiteraard niet vanzelf, dat mag duidelijk zijn. Ik herinner me opeens de spreuk van Loesje: Arme man, hij had maar één mening. En daar heeft ‘ie z’n hele leven mee gedaan. En ik herinner me ook de tekst van een zeer gewaardeerde vriend: Een mens heeft een zeer hoog bewustzijn als alle verworven opvattingen en beschouwingen met één slag opgeven kunnen worden, als de waarheid anders blijkt te zijn.
Ik ga er een fijne dag van maken dat heeft de computer me gewenst en die wil ik er graag inhouden. Genieten van de natuur, het zonnetje als het even kan. Een fijn gesprek met een goede vriend of vriendin. Even op visite bij een van mijn zonen. Een mooi boek lezen, mijn kleinkind knuffelen wat wil ik nog meer. Ik tel mijn zegeningen. Prachtige gedachtenkrachten, het gaat me zeer zeker lukken.
Tilly Gerritsma, Mill
