Wellicht wordt dit een memorabele Pasen of in ieder geval paastijd. Goede vrijdag, de kruisiging van Jezus Christus die aan het kruis geslagen is omdat de massa hem niet kon geloven. Hem niet zag als de verlosser die het bewustzijn van de mens wilde verruimen. Men was nog niet zover dat men alles kon accepteren Doch het zaadje is toen geplant. En dan krijgen we Pasen, de opstanding van de dood. Jezus liet ons zien dat er geen dood bestaat maar dat we als godsvonk het eeuwige leven hebben.
Als ik jullie vertel dat het systeem waarin we leven niet deugd, dat het corrupt of anders gezegd totaal onbewust is, dan vertel ik niets nieuws. ‘Ik wil het niet weten’ is een gezegd dat iedereen kent en waar ik me als het ware ook jaren aan schuldig heb gemaakt. Om de simpele reden dat wat er letterlijk en figuurlijk ondergronds gebeurt het daglicht niet kan verdragen. De laatste maanden heb ik me hier echter wel in verdiept omdat het nieuws wat we via de media voorgeschoteld krijgen geen nieuws is maar inwerkt op onze angst. De Buiten Parlementaire Onderzoek Commissie (BPOC 2020), doet wat de Staten- Generaal en de pers nalaat. Je kunt er buitengewone interessante gesprekken zien vanuit allerlei lagen van de (beroeps)bevolking. Het filmpje van Tom Gielen, wat uiteraard alweer verwijderd is maar wellicht nog ergens te vinden, laat haarfijn zien wat er aan de hand is. De elite, naar ik meen één procent, heeft de gehele wereldbevolking onder zijn/haar controle. Het goede nieuws is dat hier binnen zeer korte tijd, men is hier al volop mee bezig, verandering in komt. En uiteraard gaat dat niet zonder slag of stoot. Het monetair beleid, het wetenschappelijk systeem, de gezondheidszorg, scholing en opleiding, het ouderschap, alles gaat op de schop en zal vanuit een ander licht bezien veranderd worden. In wezen een natuurlijk procedure omdat we als mens zijn vastgelopen en we in een ander tijdperk terecht gekomen zijn. Albert Einstein: We kunnen een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt.
Ik verheug me op de vele veranderingen die komen gaan ook al zal dat van ons, de mensheid, wel enige flexibiliteit vergen. Het oude computerprogramma is als het ware klaar en we beginnen met iets nieuws. Altijd spannend en ook daarin zullen we de nodige obstakels vinden omdat we ons op onbekend terrein bevinden. De liefde voor al wat leeft, het vertrouwen op een hogere macht die ons kan begeleiden en sturen als we de weg kwijt dreigen te raken. Onszelf met al onze schaduwkanten omarmen en weten dat we er in wezen al zijn, als we al onze ‘jassen’ ofwel onze angst -maskers kunnen laten vallen. Ik verheug me op de ‘aankomende tijd’ waarin we eerst met zijn allen veel zullen moeten accepteren, onder ogen moeten willen zien. Om te kunnen verwerken en los te laten. Om dan in de geschiedenis van onze mensheid, een betere wereld voor iedereen, te kunnen creëren.
Ondertussen gaat het gewone leven ook door waarin ogenschijnlijk voor mij niet veel aan de hand is. Hoewel mijn lichaam me wel iets anders verteld en ik hoop dat ik de opstanding hiervan ook nog mag meemaken. Daan is een oplossing aan het zoeken voor zijn zaadjes die hij wil planten in zijn tuin, terwijl Poekie de kat alle zand geconfisqueerd heeft als zijnde zijn toilet. Met mijn andere zoon ben ik afgelopen week gaan fietsen en heb genoten van de natuur. Wat wonen we toch in een prachtige omgeving. De struiken komen tot bloei, af en toe bereikt je een heerlijke geur. Het zonnetje schijnt en zorgt voor energie. Wat wil een mens nog meer.
Tilly Gerritsma, Mill
