Als ik de spreuk van de dag lees zie ik staan: De mooiste dingen in het leven zijn geen dingen. Het zijn mensen, plaatsen, ervaringen. Het zijn gevoelens van liefde, vreugde, verbinding, begrip en plezier.
Ik val direct met de neus in de boter. Een goede vriend belt me op en hij zit er helemaal doorheen. Alle oude pijn van zijn kind-tijd komt naar boven en hij weet zich geen raad. Gelukkig heeft hij een afspraak met de dokter gemaakt en ik vertel hem dat hij wellicht doorgestuurd wordt naar een psycholoog. Een half uur later belt een vriendin me op en ook zei heeft het mentaal erg moeilijk. We spreken een dag af om bij elkaar te komen en ze vraagt of ik het oké vind dat er nog een paar mensen aansluiten.
We praten over de film Monopolie van Tim Gielen die op Rumble te zien is. Dat de wereld geregeerd wordt door een klein groepje mensen die de gehele mensheid manipuleert. Dat er nog zoveel mensen zijn die dit niet in de gaten hebben en als makke schapen naar de slachtbank geleid worden omdat ze als het ware gehypnotiseerd zijn door angst. En dat de overheid, onze overheid die we alle vertrouwen hebben gegeven, een geheel andere rol spelen dan dat we ooit voor mogelijk hadden gehouden. De gehele wereld staat op zijn kop en toch moet dat gebeuren, vertelt Kees, die aanschuift en zich niet laat meetrekken in ons tranendal. Waarom gebeurt dit? Wat is de oplossing? Wat kan ik doen? Zijn vragen die voorbijkomen en het blijkt dat een ieder er anders instaat. En anderzijds wel hetzelfde doel beogen en dat is vrede en geluk. Vriendschap voor iedereen en dat is een lastige. Want we zijn, zo vertelt Kees, allemaal in min-of meerdere mate getraumatiseerd en hebben daardoor geen heldere blik. Het schijnt dat we hier zelfs mee geboren zijn en dat dit van generatie tot generatie meegezeuld wordt. Dat nu de tijd is om dit aan te kijken en op te ruimen. Weg uit de slachtofferrol en uit de schuld, schaamte en boete programma maar hoe doet je dat? Vera vertelt dat er als het ware verschillende levenslijnen naar boven komen. Het financiële systeem, hoe wij omgaan met de aarde, hoe wij omgaan met de medemens en dan hebben we ook nog de spirituele en wetenschappelijke lijn. Dat wat we in wezen zijn geen materie is maar vibraties, golven en trillingen. En vanuit spiritueel aspect hebben we als het ware te maken met God en de duivel. Ofwel het goede en het slechte in ons zelf (denk aan onze gedachte en gedragingen) en ook op wereldniveau. Vera vertelt vervolgens over het gangenstelsel onder Nederland, West Europa en een groot deel van de wereld. Nauwelijks te bevatten voor de gewone mens en dan heeft ze het nog niet over wat zich daar allemaal heeft afgespeeld. We worden er niet vrolijker van maar het moet allemaal aan het licht komen volgens Kees. Pas dan kan er een schonere nieuwe wereld opgebouwd worden waar gelijkwaardigheid centraal zal staan.
‘Hebben we nog iets leuks te melden?’ vraagt Anne tenslotte en vertelt dat ze zo geniet van de puppy die onlangs bij hen is komen wonen. Het zijn de kleine dingen die het doen in dit tijdperk van leven. De ontwapende lach van een kleinkind, het genieten van een heerlijke maaltijd, een boswandeling, een roodborstje in de tuin, een zonondergang met de wetenschap dat de zon altijd weer terugkomt in je leven. We hopen met zijn allen op betere en mooie tijden voor ons, voor de aarde, voor alles wat leeft.
Tilly Gerritsma, Mill
