‘Kom dit toevallig tegen’ las ik in de app. Vervolgens zag ik een Tingeling Tilly, een zomer blond bio biertje staan. Nu lust ik zelf geen bier maar mijn zonen wel. En hoe mooi is het als zij kunnen genieten van een biertje dat naar hun moeder genoemd is. Niet letterlijk naar mij maar beslist een lief en aangename vrouw die het verdiende om geëerd te worden met een lekker biertje. We gaan er voor het gemak maar vanuit dat het geen zuipschuit is maar wel een genietster van het mooie des levens. Dus ik kon het niet laten om een doosje bier te bestellen en rijkelijk uit te delen aan mijn zonen. Dat ze me vooral maar niet mogen vergeten! En hopelijk bij het drinken op me zullen toosten.
Het was feest afgelopen week omdat net voor het carnaval de mondkapjes weer eens af mochten. ‘Hoelang zal het deze keer duren?’ vroeg ik bij de bakker en degene die me hielp zei: ’drie weken.’ En inderdaad zal er na het carnaval wel weer een of andere pandemie uitbreken zodat men weer mens- je- pesten, volgens een van mijn zonen, kan spelen. Bij een andere winkel vroeg ik hetzelfde en daar kreeg ik als antwoord: ‘Tot september. Dit gaat nooit meer over.’ Inderdaad zei ik tegen haar. Rutten heeft zelf gezegd zolang het volk het goed vindt gaan we door. Men is hard bezig om het Europees digitaal paspoort door de keuring te krijgen en als we dat niet met zijn allen weten tegen te houden, dan gaat dat door volgens Financieel journalist Arno Welllens (Interview (blckbx.tv). Dan wordt de mensheid net als in China volledig in de gaten gehouden, wordt alles gecontroleerd en worden we gestraft als men niet luistert naar de strenge maatregelen die er gesteld worden. Arno Wellens noemt het een verkapte staatsgreep. Ook Marcel de Graaf (Europarlementariër in Brussel) deelt zijn bezorgdheid in een interview bij café Weltschmerz. Het rookgordijn rondom alle maatregelen wordt in stand gehouden en met verve uitgedragen, vertelt hij. Men wil volgzaamheid en alle bevoegdheid over de mensheid.
Gelukkig eist het gewone leven ook de aandacht op en zijn de stormen, de rukwinden en andere ongenoegens weer verdwenen. Het zonnetje laat zich weer wat meer zien en dat doet de mens goed. De boekenstapel die nog altijd op me aan het wachten is wordt weer aangesproken. Het boek van Jan Storms: Destructieve relaties op de schop, over psychopathie- herkennen en hanteren, heb ik weer ter hand genomen. Om de mens en mijn eigen doen en later beter te begrijpen. In het begin van het boek staat een kleine bloemlezing wat als ‘de gouden regel’ bekend staat. Prachtig om te lezen en om te herinneren wat in wezen de bedoeling is van het menszijn. Christendom: In alles, doe voor anderen wat je wilt dat zij voor jou doen. Islam: Niemand gelooft echt, tenzij hij voor zijn naaste wenst wat hij voor zichzelf wenst. Vedische traditie: Doe een ander nooit aan, wat je schadelijk acht voor jezelf. Ook het Confucianisme, Boeddhisme en Judaïsme hebben regels in dezelfde strekking. Fantastisch en wat hebben we als mensheid nog veel te leren. We zijn echter mooi onderweg, worden steeds wakkerder ofwel geïnteresseerd in het hoe en waarom van ons leven. We zien dat we allemaal hele mooie kanten hebben en ook nog schaduwkanten met veel pijn en verdriet. En dat laatste mag gezien en losgelaten worden. Net als ‘Blowing in the wind ‘zoals een man me onlangs vertelde. Vanochtend zag ik een prachtig filmpje waarin mens en dier gehechtheid, liefde en warmte naar elkaar uitstraalden. Geen voorwaarden, gewoon er voor elkaar zijn. Zij hebben ‘de gouden regel’ in ieder geval begrepen.
Tilly Gerritsma, Mill
