Als ik op de verpakking van mijn nieuwe aanwinst kijk, een kaasschaaf van de Hema, zie ik dat ik tien jaar garantie heb. Goh jeetje, grote kans dat hij mij overleefd tenminste als hij net zo goed is als de oude. Degene die ik heb weggegooid en waar ik zeer aan gehecht was, heeft volgens mij bijna vijftig jaar trouwe dienst geleverd. Zou het echt zo lang zijn? Of Is er ondertussen toch een ander exemplaar in mijn keukenla komen te liggen. Dertig jaar heb ik hem beslist gehad en gekoesterd. Totdat er dus metaalmoeheid, geen idee wat het anders kan zijn, de intrede deed. Het snijvlak brak aan de ene kant zodat er geen houvast meer was.
Geen houvast, het is me toch wat. Heb ik nog wel houvast of ben ik totaal losgeslagen wilt, op drift op de woelige baren waar mijn geestelijke bootje zich bevindt. ‘Waar bevindt jouw geest zich? ‘vroeg Daan onlangs. ‘Ben je al een beetje aan het hemelen?’ Dit was naar aanleiding van een eerder gesprek. Daan heeft het psychisch vaak erg moeilijk en ik ben dan zijn praatpaal waar hij heerlijk kan afreageren. ‘Ik vind het zo fijn dat jij alles vergeet, dan weet ik ook dat ik jou niet te zwaar belast. Je zit er niet mee omdat je het toch vergeet’ vertelde hij me. Goh ja zo kun je het ook bekijken. Van iets wat vaak als negatief wordt gezien iets positiefs maken. Ik zit er niet mee dat ik zo vaak iets vergeet en ja dan heb ik daar inderdaad ook geen last van. Om dat nu te zien als de hemel gaat me een beetje te ver maar het is feitelijk wel een prachtig idee. Dat ik bij het kijken van een film niet direct in de gaten heb dat ik deze al eerder heb gezien is gewoon winst. Tweemaal lol en tijdsinvulling alhoewel, had ik deze dan niet beter anders kunnen invullen?
Afgelopen week kwam er een berichtje voorbij over Charlie Chaplin zijn gezegdes waarin o.a. staat: Niets is permanent in deze wereld, zelfs onze problemen niet. En dat is natuurlijk ook zo. Alles is in beweging, vervliegt als het ware en wordt gelukkig en soms ook jammer genoeg, weer heel snel vergeten. Een gedicht dat Charlie Chaplin voorlas toen hij 70 werd: Toen ik van mezelf ging houden, is voor mij van een dusdanige schoonheid en getuigd van zoveel zelfinzicht, dat ik daarvoor alleen maar mijn hoofd kan buigen. Het gaat over authenticiteit ofwel hoe echt ben ik zelf, hoe eerlijk ben ik naar mezelf en naar de ander. Over respect en nog veel meer andere woorden/gevoelens die allen te maken hebben met zelfinzicht, zelfkennis. En dat is niet altijd gemakkelijk. Met een aantal mensen spraken we over de eindtijd. Hoeveel zicht en kennis hadden we hierover en welke rol speelden we in dit spel? De cyclus van 26.000 jaar loopt ten einde, waarna er weer een nieuwe cyclus zal ontstaan. Hoe deze eruit zal zien zal voor eenieder anders zijn afhankelijk van het bewustzijn wat je bezit.
Tot zover is het belangrijk dat we genieten van het moment. Het weer is de laatste dagen weer wat kouder maar de afgelopen week hebben we volop kunnen genieten van de zon. De Efteling en dierentuin werden bezocht door mijn kinderen en Floris ontdekte voor het eerst dat je heerlijk kunt stampen met je voeten in een plas water. Zo intens genietend van het moment. Zo prachtig om het leven eventjes te bekijken door kinderogen. Deze gedachte koester ik en hoop ik nog een hele tijd te mogen vasthouden. Dan blijf ik op de aarde en toch ook een beetje in de hemel.
Tilly Gerritsma, Mill
