‘Niet te geloven dat jij je lichaam en geest zo verwaarloosd’ zegt ze zachtjes en vriendelijk. Maar evengoed komt het hard binnen. ‘Tja…’zeg ik en weet verder niets te zeggen. ‘Dacht jij dat je de enige bent?’ vraagt ze vervolgens lachend en barst in een schaterlach uit: ‘Welkom bij de club’.
Inderdaad, als ik zo eens rondkijk binnen mijn vrienden- en kennissenkring dan zijn het allemaal van die kwakkelende wagens. Sommige presenteren zich nog als een Ferrari, Porsche, Lamborghini, Bugatti of anderszins. Maar onder de motorkap is er toch vaak een schroefje los. De banden zijn lichtelijk versleten, het licht heeft zijn felste tijd gehad evenals de acceleratie die vaak met horten en stoten gepaard gaat. Tjeetje, het is bedroevend. Of gewoon een natuurlijk proces gelijk de blaadjes van de boom vallen. Een paar dagen later gaan we met een aantal dames nog eens dunnetjes in op dit onderwerp. Er valt veel over te vertellen maar anderzijds ook niet. Hoe komt het dat we veelal, soms gelukkig maar tijdelijk, zo krakkemikkig zijn geworden? ‘Ik heb goed gespaard’ zeg ik dan. ‘Alles opgepot zodat de pot vol was en toen moest ik er wel aan.’ Er wordt gepraat over acupunctuur, supplementen, coaching, planten en kruiden en nog veel meer uit het vaak alternatieve circuit. De dokter komt vaak niet verder als pillen en hoewel bepaalde medicatie hun nut wel degelijk bewezen hebben, vaak is het ook discutabel en of levert het nog meer problemen (bijwerkingen) op. Ik vertel ze dat ik bij een Thaise Masseuse ben. ‘Ze woont in Overlangel dus de naam zegt het al. Het gaat over, maar het zal lang duren. Tja ik heb gespaard hé. De pijn als kind in mijn schouders is naar mijn rug gezakt, mijn billen en toen naar mijn benen en knieën. Ik had gehoopt dat het als vanzelf via mijn voeten d.m.v. flink visualiseren, door de grond zou zakken. Maar dat is niet gelukt. En aangezien mijn benen in twee houten palen waren veranderd moest ik toch wat. Dus nu loop ik al een tijdje bij Aom en dat was in het begin geen lolletje. “Ontspannen” zei ze dan. “Adem door je neus en uitademen door je (open) mond”. Probeer maar eens te ontspannen als alles vast zit en zo stijf als een plank voelt. Telkens als ik dacht nou ga ik gillen werd het zachter en kon ik weer even bijkomen. Gelukkig ligt die tijd alweer een heel eind achter me en ik verheug me warempel op de massage. Uiteraard zijn er nog plekken genoeg waarbij het bloed niet goed genoeg doorstroomt, maar ik val zowaar af en toe bijna in slaap. Hoe is het mogelijk dat de westerse geneeskunst niet meer samenwerkt met oosterse geneeskunst. Dat wat mij helpt niet te vinden is in het aanbod van reguliere zorg. Ik verbaas me over de klanten die ze heeft o.a. uit Venlo, Eindhoven, Amsterdam en uiteraard de directe omgeving. In een slaapkamer in een klein dorpje, klauter ik op een geïmproviseerd behandel ‘bed’, en verbaas me telkens dat ze zo goed aanvoelt wat er allemaal niet goed stroomt. Wat er vastzit en waar ik zo’n last van heb. Voordat ze me behandeld prevelt ze zachtjes een gebedje gericht naar Boeddha. Dat alleen al doet me intens goed en de zachte klanken van de muziek zijn voor mij zeer rustgevend. Aom werkt met verwarmde olie en als een olie vrouwtje die druipt van de olie en zo de pan in kan, mag ik na anderhalf uur massage naar huis. En niet douchen dat mag pas de dag(avond) erna. In gedachten zie ik me al dansen en in ieder geval weer gewoon kunnen lopen. Goed werk heeft tijd nodig!
Tilly Gerritsma, Mill
