‘Je hebt geen idee wat er zich achter de coulissen afspeelt’ verteld Henk als we met een groepje mensen gezellig zitten te praten. Is gezellig het juiste woord vraag ik me af want er komen toch wel wat serieuze onderwerpen om de hoek kijken.
Henk is zeer breed geïnteresseerd in wat er zich op het wereldtoneel afspeelt. Zo breed dat ik het niet kan bijhouden en het ver over mijn grenzen heen gaat van wat er zoal mogelijk is en zich mogelijkerwijs afspeelt. Wat weer niet wil zeggen dat iets waar of niet waar is. Hij kan het ook goed verwoorden en meestal met de nodige humor en dat is wel fijn. ‘Anders krijg ik het mijn strot niet door’ vertelt hij. ‘Ze voeren het spel steeds verder op. Weten jullie dat er een pandemiewet ligt aan te komen en dat dit een ongekende macht geeft aan de minister van volksgezondheid, welzijn en sport (VWS). De minister krijgt dan de macht om zelfstandig een pandemie af te kondigen en dezelfde maatregelen te activeren als in de coronatijd. Het ondermijnt de democratische rechtstaat’ vertelt hij en kijkt ons een voor een aan. Er ontstaat een behoorlijk felle discussie en ook de zin die Mark Rutten geopperd heeft: Het stopt pas als het volk dit niet meer wil, komt weer eens voorbij.
Ik heb het nooit begrepen. Al die oorlogen ook geloofsoorlogen. Het tegen elkaar uitspelen van mensen. Dat roem, macht status en rijkdom zo op een voetstuk geplaatst worden. Dat je dan meer bent als mens? Hoezo meer? ‘Dit is ook een geloofsoorlog’ verteld Suus ons. ‘We geloven niet meer in ons zelf, in de kracht in onszelf, in ons Godsvonkje. Dat we altijd in contact staan met de bron. We zijn behoorlijk afgedwaald en dat gaat nu, is het niet goedschiks dan kwaadschiks, gecorrigeerd worden. Het ego, de grote schreeuwlelijk, je kunt het ook zien als angst, heeft meestal het hoogste woord. Gezonde angst is goed zodat we niet in zeven sloten tegelijk lopen maar meestal is het ziekelijke angst.’ Suus gooit duidelijk de knuppel in het hoenderhok zodat we aan dit onderwerp ook de nodige aandacht besteden. Ook hier danst koning ego zijn dansje zodat ook dit spel nog lang niet uitgespeeld is.
Gelukkig kunnen we met zijn allen ook nog genieten en met name in en van de natuur. De tuin en of bloembakken die langzaam maar zeker tot bloei komen. Met een handje hulp of geholpen door moeder natuur die zorgt voor een natje en droogje. Als ik Facebook open zie ik dat Jo Willems zijn rondje kuilen alweer heeft gemaakt en ons verblijd met prachtige foto’s. Zonsopgang of zonsondergang, de diversiteit aan vogels, planten en andere dieren. Prachtig om te zien. Als ik na lange tijd ook weer eens een op de fiets stap om de kuilen met zijn prachtige natuur te bewonderen vraag ik me in stilte af of ik in het hiernamaals ook zoiets moois te zien zal krijgen. Een klein stukje hemel hebben we met zijn allen al gecremeerd waar een ieder van kan genieten. Heerlijk dat we het zonnetje weer wat vaker te zien krijgen. En nu nog onze innerlijke zon zodat wat er ook op ons levenspad mogen verschijnen, en al is dat wellicht pas veel later, toch ook de zonzijde mogen leren zien. Volgens Suus hebben we dan wel een breder en ruimer perspectief nodig dan alleen dit korte leventje. ‘Het is belangrijk dat we naar ons gevoel luisteren’ zegt ze opbeurend. ‘Dat we alle facetten van licht en donker leren aankijken, maar het mag ons niet verzwelgen.’ Dank je Suus, denk ik in stilte. Pfff, ze heeft me weer mooi aan het werk gezet. Gelukkig met een zonnetje!
Tilly Gerritsma, Mill
