‘Hoe was de trouwdag van je broer?’ vroeg ze en ik moest even nadenken want het is alweer een paar weken geleden dat ze getrouwd zijn. Het was op een dinsdag 30 juli, een van de heetste dagen van de zomer. Gelukkig werd ik een paar dagen voor de trouwdag wakker met een lumineus idee. Waarom zou ik geen hotelletje pakken?
Op voordeeluitjes zag ik een mooi arrangement van Hotel Maashof in Venlo waar ook het trouwfeestje gevierd zou worden. Dus ik de dag ervoor naar het hotel. Omdat er al vroeg in de ochtend getrouwd werd, om half tien, was dat voor mij nog te behapstukken want ik hoefde maar 6 minuten te rijden. In de ochtend net voordat ik me wilde douchen viel de stroom uit. Later bleek dat in half Blerick (voorstad Venlo) de stroom was uitgevallen. Gelukkig had ik een zaklantaarn meegenomen en dat gaf net voldoende licht zodat ik me kon douchen. Het overvloedige ontbijt was heerlijk maar koffie of thee waren er vanwege de storing niet. Ik had een hotel uitgezocht met een lift en die deed het dus niet. Dan maar met de trap, zonder leuning want ze waren met een kleine verbouwing bezig. ‘Kom maar mevrouw’ zei een heel vriendelijke man en hij stak zijn arm uit. Zuchtend en blazend kwam ik boven en plofte in een stoel bij de receptie. Ik vond de stoel al erg laag maar toen ik eenmaal zat besefte ik dat ik er nooit meer uitkwam. ‘Help’ zei ik tegen de man die me net in de stoel geholpen had ‘ik kom hier alleen nooit meer uit.’ Dus de vriendelijk man kwam me samen met een collega uit de voor mij onfortuinlijke stoel hijsen. Hij pakte een rechte bouwvakkerstoel die onder het stof zat en veegde hem keurig schoon. Want ja ik had mijn feestjurk al aan. Later bleek dat mijn broer en schoonzus geen stroomstoring hadden gehad en daar was ik blij om. Want de haren moesten geföhnd worden en ik zag in gedachten mijn schoonzus al helemaal in de stress schieten.
Gelukkig was de stroomstoring opgelost toen we van het stadskantoor terugkwamen. Het bruispaar heeft veertig jaar ‘de tijd’ gehad om te zien of ze bij elkaar passen, dus de verdere rest van hun leven zal dat wel lukken lijkt me zo. Hotel Maashof, ik reed de locatie bijna voorbij, ligt op een prachtige plek. Je kunt er van alles ondernemen maar ik genoot voornamelijk van het prachtige terras en de forellenvijvers. Heerlijk is het als je tot middernacht buiten kunt zitten. Er waren veel buitenlandse toeristen en met een jonge man uit Hongarije had ik een leuk gesprek. Af en toe moest hij naar een Engels woord zoeken en even later had ik hetzelfde probleem. Toen ik vroeg hou oud (jong) hij was (29), dat is het voordeel van zelf een heel stuk ouder zijn, dan mag je dat vragen, schatte hij me twintig jaar jonger. Nou mijn dag kon niet meer kapot hoewel mijn oudste broer zei dat de jongeman een wit voetje wilde halen. Kon me niet schelen ik waande me even nog een jonge blom, voor het oog dan. Hoewel toen ik weer op moest staan viel ik door de mand met mijn ingehouden kreun en steun en met mijn wandelstok in de hand.
We zijn inmiddels een paar weken verder en de zomervakantie is voor de meeste mensen en met name de kinderen voorbij, het is weer tijd voor school. Mijn kleindochter Fenna gaat naar groep vijf en kleinzoon Floris naar groep een. Spannend voor de kinderen en soms nog meer voor de ouders. Gelukkig hadden beide het de eerste dag naar de zin, een goed begin is het halve werk.
Tilly Gerritsma, Mill
