Aan alles is te merken dat het vakantieseizoen is begonnen; het jaarlijks terugkerende Grote Genieten. Het wordt rustiger in het dorp. Veel luitjes zijn al vertrokken naar verre of tegenwoordig gelukkig ook steeds vaker: minder verre, oorden. In ieder geval: even niet thuis.
En dat is ook wel lekker, de dagelijkse routines even op een fijne manier onderbreken. Even helemaal niets, of op z’n minst iets heel anders. Antropologen vertellen ons dat de mens een diepe behoefte heeft om te ‘trekken’, zich af en toe flink te verplaatsen. Omdat het in de volgende vallei wellicht een stuk beter toeven is, het gras daar misschien wel veel groener is. En dat ‘op vakantie gaan’ hier een soort moderne uitwerking van is. Hoe dan ook: in ons drukke leven is het soms fijn om even iets helemaal ergens anders te zijn. Dat is voor boswachters niet anders, wij zijn net mensen. Volgende week lekker in de Noord-Hollandse duinen. Zin in!
De natuur heeft het ook altijd heel druk, maar kan niet zomaar ‘op vakantie’. Heel veel planten en dieren zijn, soms noodgedwongen, behoorlijk honkvast. Denk maar eens aan een boom. De enige verandering die die meemaakt, zijn de seizoenen. Vogels hebben het wel iets makkelijker, die trekken soms ook naar verre oorden duizenden kilometers hier ver vandaan om te overzomeren, of juist overwinteren. Toch hebben veel soorten in de natuur het wel nodig om zich te kunnen verplaatsen. Met de seizoenen of toevallige omstandigheden mee, of omdat het leven op een bepaalde plek om een of andere reden niet meer aangenaam meer is. Dat kan zijn door klimaatsverandering, of omdat een onverlaat heeft besloten dat jouw leefplek (die ene mooie heg, of eik) in de weg stond en maar eens gerooid moest worden. Of door een overstroming, of bosbrand. Dat moet je dus wel weg. Maar voor veel dieren, en dat geldt al helemaal voor planten, is dat nog niet zo makkelijk. Mensen kopen een vliegticket, en vliegen zo hopla! over alle dingen heen naar waar de vakantiewebsite mooie plaatjes van liet zien. Maar de natuur kan dat vaak niet. Die heeft echte, forse verbindingen nodig om die reis te kunnen maken. Misschien nog het beste te vergelijken met snelwegen of treinrails. Maar dan met het verschil dat wij als mens die verbindingen zo snel kunnen benutten dat een zitplaats, wc en vooral goede wifi voldoende is voor een voorspoedige reis. Voor de natuur werkt dat anders. De tussenliggende stappen moeten ook geschikt zijn als leefgebied, net als de plek van herkomst. Omdat de natuur over het algemeen langzamer reist dan de mens, kun je gerust stellen dat de natuur echt moet kunnen ‘leven’ tijdens die reis, niet alleen de boel uitzitten met een tablet voor de bakkes. Daarom is het zo belangrijk dat natuurgebieden, die te koesteren bakens van biodivers en rijk leven, op een robuuste manier worden verbonden met elkaar. Niet zomaar een lijntje op de kaart, maar echte ‘levensaders’. Brabants Landschap, de gemeente Land van Cuijk, Waterschap Aa en Maas en andere organisaties zoals de ZLTO zien dat steeds duidelijker in en geven daar echte vorm aan. Zodat de natuur ook een keer met gerust hart op vakantie kan!
Fijne en natuurrijke zomer toegewenst iedereen!
Boswachter Gijs
