De herfst is ondertussen begonnen aan z’n lange opmars. Het blad aan de bomen kleurt al aardig en de ochtenden hullen weilanden in mist en nevel. De wind draait soms al wat af naar het gure oosten.
Veel vogelsoorten vertrekken uit Nederland naar warmere oorden in Afrika en Zuid-Europa en andere soorten komen dan juist weer hier overwinteren, zoals de koperwiek, blauwe kiekendief en klapekster. Er vertrekken veel ganzen, maar er komen er ook juist weer veel aan hier uit de toendra’s en subarctische steppes van het barre noorden. Ofwel: ganzen zijn er altijd, overal. Ik denk dat dat iedereen wel is opgevallen ondertussen. Zowel boeren als boswachters hebben er best wat last van.
Met de seizoenswisseling breekt er ook voor ons werk op en rondom Tongelaar weer een nieuwe fase aan. Nu het broedseizoen voorbij is, kunnen we weer de zaag ter hand nemen. En dan zeg ik het romantisch want in de praktijk betekent dat eerder specialistisch lanenbeheer met de hoogwerker en met een kraan risicobomen vellen. Ook is er her en der overhangend hout dat moet worden teruggezet en wordt er door particulieren brandhout gezaagd zodat bijvoorbeeld hakhoutpercelen in ere worden gehouden en de zager er ook iets aan heeft. Ook is nu de tijd gekomen voor het maaien van onze bloemenweides. In tegenstelling tot veel koeienweitjes, die veel vroeger en vaker worden gemaaid, maaien we deze bijzondere terreinen juist relatief laat uit, omdat veel gewenste kruiden pas laat afgerijpt zijn en het kiemklaar zaad laten vallen. Niet alleen het tijdstip is wat bijzonder, ook de maaigang zelf is spectaculair te noemen. Omdat het over het algemeen over natte gebieden gaat, is gewoon maaien met de tractor geen optie. Dan wordt alles kapotgereden. Er wordt gebruik gemaakt van een zogenaamde ‘wetlandtrack’, dat is een soort rupsvoertuig met wel 1,5m brede rupsbanden. Zo wordt de druk beter verspreid en wordt de zode nauwelijks ingespoord. Dit soort machines kunnen zo ongeveer door water heen maaien, erg mooi om te zien. Al het maaisel wordt afgevoerd en later tot bokashi verwerkt. Naast de graslanden zijn we ook al druk bezig op onze natuurakkers. We gaan dit jaar aan de gang met wintergranen, zoals winterrogge en wintergerst. Op die manier denken we de onkruiddruk er beter onder te houden en hebben we ook gekiemd gewas bij een mogelijk droge lente. Tegenwoordig moeten we met alle mogelijke weersomstandigheden rekening houden lijkt het, niets gaat meer zoals het vroeger (vaak) ging.
Ondertussen hebben we bijna alle borden voor het Icoonlandschap geplaatst! Als het goed is kunt u die dus her en der tegenkomen bij de hoofdingangen van het landgoed. Ziet er toch wel mooi sjiek uit!
Ondertussen zijn de voorbereidingen voor het Natuurfeest van 20 oktober ook in volle gang. Gaten in de weg zijn gedicht en de fruitboomgaard wordt klaar gemaakt. Overal en nergens komen hulptroepen, materialen, nieuwe aanmeldingen voor standjes en goede ideeën vandaan! Dit evenement is echt iets wat door veel organisaties samen wordt gedragen en daar zijn we maar wat trots op! Komt dat dus zien!
