Bèkant niemst die nog wet wà t bètiejkend. Mar ik zal ouw uit d’n droom helpe; tusse de vastenovend en Pòsse dè zing net die vèrtig daag degge net nie genoeg meut eete en zeker gèn vlès van un koe of vèrke.

Ik heb bijna de pensioengerechtigde leeftijd. Ik wil ook daarna af en toe nog klussen doen met mijn bv. Moet ik dan nog een ‘gebruikelijk loon’ verdienen?

‘Kom dit toevallig tegen’ las ik in de app. Vervolgens zag ik een Tingeling Tilly, een zomer blond bio biertje staan. Nu lust ik zelf geen bier maar mijn zonen wel. En hoe mooi is het als zij kunnen genieten van een biertje dat naar hun moeder genoemd is. Niet letterlijk naar mij maar beslist een lief en aangename vrouw die het verdiende om geëerd te worden met een lekker biertje. We gaan er voor het gemak maar vanuit dat het geen zuipschuit is maar wel een genietster van het mooie des levens. Dus ik kon het niet laten om een doosje bier te bestellen en rijkelijk uit te delen aan mijn zonen. Dat ze me vooral maar niet mogen vergeten! En hopelijk bij het drinken op me zullen toosten.

“The Love Letters” is een humoristische en onderhoudende film, waarin één van de actrices een uitspraak deed, die me altijd is bijgebleven. Na een kort fietstochtje zei ze: als ik de onbedwingbare behoefte om te gaan bewegen in me voel opkomen, dan ga ik erbij liggen en wacht ik totdat het voorbij is. Een mens naar mijn hart; ze zou mijn beste vriendin kunnen zijn.

Ja, tis wer zò weid. De vaastenovend stù wer vur de deur. De Prins en z’n gevolg hebbe d’r pakke wer aon. Di joor is dè niks neijs, alles nog van un par joor trug.

En toen ging het ineens sneller dan verwacht; met ingang van 25 februari zijn bijna alle COVID-maatregelen opgeheven. Nu al is er al veel meer mogelijk dan nog maar enkele weken geleden. Voor ons allemaal een grote opluchting na twee jaar, waarin de pandemie een hoge tol heeft geëist. Het ziet er naar uit dat de samenleving weer bijna helemaal open gaat. Laten we hopen dat we gevrijwaard blijven van nieuwe verrassingen van het virus.