Opeens stonden ze er. Geen idee wanneer ze geplaats zijn. Wellicht na grondig onderzoek en groen licht? Ik heb geen idee. Maar ik vind het prachtig. Eindelijk lijkt het bos(je) opgewaardeerd en uit het ‘niets’ is het bos iets van meerwaarde geworden. Recht op bestaan, zullen we maar zeggen.

De bouwvakkers zing al wer òn de gang en de mesters en de juffrouwe zing de Mòndag òk wer begonne op de scholen.

De Belastingdienst kamp met grote ICT-problemen. Zo groot dat volgens de Volkskrant de belastingplannen van het kabinet Rutte III in gevaar komen.

Di is nou d’n urste kier dè ut, ut joor van de vrouw is en meteen gù alles mis.

Het was zo goed bedoeld. Ik vond het iets lieflijks hebben en het was heerlijk zacht. Het kussentje met een muis erop. Maar nu zie ik dat toch anders. Een lief klein muisje, als het ware vastgenageld aan een kussentje. Hij kon geen kant meer op. Zielig!

Toen òk ik de verleiding nie kon werstaon um nor de vierdaagseloopers gòn te kijke, docht ik bij ming eige wie is er nou eigelek, ut gekste, hullie of wellie.