Bij ons thuis, vruger op de boerderij, hàn wij nie allieën koei en vérkes mar òk kiepe, gáánze en… kerkkouwe. Nou en mè die kerkkouwe hai ons Moeder mier werk mè, ès onze vàdder me z’n koei en vérkes bij mèkaar.

Nadat ik met de chemo gestopt ben was ik blij verrast dat ik zelf ook nog wat kan doen aan de ziekte kanker. Ik noem het expres niet ‘mijn’ ziekte want ik heb niet de behoefte om er mijn van te maken, overigens ook niet zijn of dijn.

Ut leek wel of de werreld stil stond. Wie hai di verwáácht. Zelfs bij ming stond d’n tillefoon róódgloeiend, mar dè kwamp, um dè ik ‘m in de felle zon hai lóte ligge, want wà doide ’t toch wer.

In politiek Den Haag is het gebruikelijk dat het ministerie van Financiën in de aanloop naar de verkiezingen een ombuigingslijst opstelt. Die lijst omvat een opsomming van maatregelen waarmee een besparing op de overheidsuitgaven tot stand kan worden gebracht.

Gòdde of Waarde òk op de vakansiejoormèrt, van Jèntje van de Wiel, ja want zoewe kunde dè eigèlek grùst noeme; de mèrt van Jèntje, hij regelt alle vrijwilligers en ik heb zelfs gehùrd dè Corné vòrt nor hum luistert.

‘Wie wat bewaart heeft wat’ is een mooi gezegde maar deze keer viel mijn zuinig bewaarde boekje uit een lang vervolgen tijd niet erg in de smaak. ‘Ons mam heeft een namenboekje uit de jaren twintig van de vorige eeuw gegeven’ bericht zoonlief naar onze groepsapp.