Marja Verheijen

  • Ik zie het nog zo voor me. Mijn oma, mijn moeder en ook al mijn tantes deden het. Sokken stoppen! Waarschijnlijk hadden zij nog nooit van de term duurzaamheid gehoord, maar hun generatie was opgegroeid met de mentaliteit van repareren en hergebruik.

  • Ik ben van de generatie van de haak, de beruchte haak, waar elk kind bang voor was tijdens de zwemles. Wie van mijn leeftijd kent hem niet? Die lange stok met zo’n grote ijzeren haak eraan, waarbij het net leek of je eraan gespietst werd.

  • Op de column “Ge doet toch ôk un stukske over ons schrieve?” van begin dit jaar kreeg ik twee reacties, waarvan er vorige week eentje centraal stond, namelijk die over de relatie tussen postbodes en honden.

  • Regelmatig komt ons hondje Kwiebus in mijn verhalen ter sprake. Ze is een Shih tzu van 9 jaar oud en heel leuk, lief en lui. Vooral dat laatste, maar ze kan ook flink te keer gaan, als anderen haar terrein betreden en dan gaat ze volledig in de aanval.

  • Je kent het misschien wel, dat iedereen in je nabije omgeving van een nieuwtje op de hoogte is en dat jij ondanks diverse aanwijzingen nog steeds onwetend en nietsvermoedend bent.

  • We schrijven zaterdag 7 oktober 2023, een mooie zonnige dag aan het begin van de herfst. Ik heb het duidelijk in mijn agenda gezet, want natuurlijk ga ik een handtekening zetten om de sloop van de woningen in de Ir. Ringersstraat te voorkomen.

  • Vorig jaar heb ik deelgenomen aan een pop-up workshop van het Hobbycentrum in Mill, namelijk vilten. Voor het eerst maakte ik kennis met deze techniek en wat was het leerzaam en bovenal gezellig.

  • Elke familie heeft ze wel, eentje of meerdere: een eigen familietraditie. Ooit eens per ongeluk ontstaan, als grapje begonnen of speciaal bedacht voor een feest of een ander familiegebeuren.

  • Elke donderdag pas ik op onze kleindochter Lente, die met volle teugen geniet van een boswandeling in de vroege ochtend.

  • Met enige regelmaat vertel ik in deze krant met trots over het bos, waar wij tegenover wonen. Ik loop de voordeur uit, steek de straat over en sta meteen in één van de mooiste bospaadjes van Mill.