Marja Verheijen

Hoewel ik zeker ook kan genieten van een gastronomisch avontuur, ben ik toch echt meer het type van “Wat de boer niet kent, dat vreet ie niet”.

Enkele weken geleden gingen we uiteten in Oss en reden we langs het historische fabrieksterrein van tapijtfabriek Bergoss. Ik slaakte een enthousiaste kreet van bewondering en verwondering. Wat is dat mooi geworden!

Mijn verhalen zijn altijd luchtig en positief van aard, gewoon omdat ik zelf ook zo in elkaar steek. Ik bekijk het leven meestal van de zonnige kant, ben niet echt kritisch en loop niet met mijn standpunten te koop. Maar deze keer ga ik het toch echt over een andere boeg gooien.

U zult wel denken: ”ChatGPT? Wat is dat?” Nou, eigenlijk weet ik dat zelf ook niet zo goed. Ik ga me op gevaarlijk terrein begeven en schrijven over iets, waar ik niet zoveel verstand van heb. Over ChatGPT (Tsjet Tjie Pie Tie) dus.

Ons pap was dol op post, ondanks dat toentertijd ook alle rekeningen per post verstuurd werden. Gelukkig was de postbode net als ons pap punctueel en wisten we ongeveer wanneer er post zou kunnen komen.

Dit zou een verhaal ter gelegenheid van Dierendag kunnen zijn. Schrijven over dieren en de liefde ervoor past eerder in de maand oktober en toch plaats ik het om een reden in de decembermaand.

Zo’n 50 jaar geleden was ik als jong meisje met mijn oom op een oude boerderij. Ik weet niet meer waar en ook niet waarom we daar waren.

Nu zul je wel denken, dat ik het eens een keertje over mijn kookkunsten ga hebben en je een paar recepten ga voorschotelen, waarbij je huppekee alle ingrediënten in de blender kiept. Niks van dat alles. Ik heb geen blender en een keukenprinses ben ik ook niet.

Sinds ruim een jaar stel ik de lezers van De Neije Krant ongeveer tweewekelijks een vraag. Dit maal voor de 31e keer.

Laat ik beginnen met te bekennen, dat het woord “voorelkaartje” geen taalvondst van mezelf is. Ik heb de woordspeling 2 jaar geleden gehoord op de radio en nu komt ie beter van pas dan ooit tevoren.