Tilly Gerritsma

‘Hoe zit het met Poekie?’ vraag ik aan Daan. De poes moet rond deze tijd voor controle naar de dierenarts en dat is een hele operatie op zich. Poekie moet verleid worden om in de kattenbench te gaan. En dan komt de trukendoos door middel van snoepjes goed van pas.

Leven is een eeuwige durende stroom van verandering, van evolutie. En dat geldt ook voor mijn muziekkeuze. Muziek die ik vroeger nog net niet verafschuwde maar wel nauwelijks kon aanhoren, tja, je raadt het al, daar loop ik nu mee weg.

Vijf volle vuilniszakken had ik bij elkaar gesprokkeld voor Pater Konings. Ik was maar wat trots op me zelf dat ik er afstand van had kunnen doen. Of anders… het had opgegeven dat het me nog ooit zou passen.

‘Mam er rammelt iets onder de auto, het is de uitlaat’ zegt mijn zoon als hij de auto terugbrengt. Tjee dat moet ik niet hebben. Bij mijn vorige auto heb ik eens op de uitlaat gestaan toen hij eraf viel. Ik stond midden op de weg, in een bocht notabene en ik kon niet voor-of achteruit.

Het lijkt wel of ik opnieuw geboren ben. Een soort wederopstanding hoewel dat uiteraard lichtelijk overdreven is. Maar toch… na maanden niet gefietst te hebben, het niet meer kunnen en ook niet meer durven, ben ik weer gaan fietsen.

Het is genieten, ik zit in een goeie vibe. Als ik beter had opgelet, had ik het eerder geweten. Als ik goed in mijn energie zit dus niet meer zoveel ’hoef te slapen en gapen i.v.m. Lyme, dan moet ik opletten dat ik mezelf niet voorbijloop. Dan trek ik weer meer de buitenwereld in op zoek naar

‘Hoe was de trouwdag van je broer?’ vroeg ze en ik moest even nadenken want het is alweer een paar weken geleden dat ze getrouwd zijn. Het was op een dinsdag 30 juli, een van de heetste dagen van de zomer. Gelukkig werd ik een paar dagen voor de trouwdag wakker met een lumineus idee. Waarom zou

‘Als morgenvoormiddag het zonnetje schijnt, nou ja, wanneer het in elk geval droog is. Dan wil ik ff een rondje rijden op de brommer en bij jou aankomen voor een koffiepauze. Wanneer je thuis bent en het uitkomt’ lees ik in het WhatsApp berichtje.

Zaterdag 29 juni, in de verte hoorde je de muziek van Bruce Springsteen in het Goffertpark, is Rob mijn ex-man en beste vriend, overgegaan.

Keuvelend over niemendalletjes komen we op het onderwerp uiterlijk vertoon. En ja, dat is me nog al wat en met name in deze tijd hebben we er allemaal min of meer last van. Is het niet dat we dit zelf beoefenen dan is het wel van de ander die dit op nummer een heeft geplaatst.